Some new adventures
Blijf op de hoogte en volg Maxine
29 April 2014 | Laos, Vangviang
Hallo lieve allemaal!
We zijn nog maar 2,5 week verder dan mijn vorige reisverslag maar er is ondertussen alweer super veel gebeurd. We zijn helemaal naar het noorden van Vietnam gereisd en hebben op onze weg grotten, Halong Bay en Sapa gezien. Ook zijn we de grens van Vietnam-Laos overgegaan en ondertussen hebben we alweer vier plaatsjes in Laos bezocht. Ik heb dus weer aardig wat te vertellen :).
Ik zal maar weer beginnen met waar ik gebleven was in mijn vorige verslag, de laatste avond in Hoi An. Katinka (een van de meisjes die ik heb ontmoet tijdens het vrijwilligerswerk en ondertussen al een heel goed vriendinnetje van me is geworden) en ik zouden de volgende dag de ochtendbus nemen terwijl de andere meiden waarmee we de Easy Riders hadden gedaan de middagbus gingen nemen. Zo gezegd, zo gedaan dus Katinka en ik gingen de volgende ochtend, na lang wachten tot de bus eindelijk kwam, naar Hue. Eenmaal aangekomen in Hue zijn we per motortaxi naar ons hostel gebracht waar we onze spullen gedropt hebben. Samen met een Italiaanse jongen, die we tegenkwamen in onze dorm, hebben we de stad verkend. Al lopend zijn we naar het Citadel gegaan en hebben het Royal Palace bezocht. Na een lang en cultureel dagje zijn we weer terug gegaan naar ons hostel waar even later de andere meiden van de Easy Rider trip ook aankwamen. Met zijn alle zijn we die avond gezellig wat gaan eten en na het eten was iedereen toch wel moe en besloten we lekker te gaan chillen in het hostel.
De volgende ochtend gingen Katinka, de Italiaanse jongen en ik (de andere meiden bleven nog een dagje in Hue omdat ze nog niks van de stad gezien hadden) naar het Phong Nha National park. Het park bestaat uit een groot aantal grotten die je alleen of met tours kan bezoeken. In het Phong Nha park hadden we een hostel geboekt zodat we vanuit daar de grotten konden bezoeken. Toen we bijgekomen waren van de rit naar het national park (de chauffeur reedt echt als een gek over alle hobbels en af en toe kregen we een bijna hartaanval van hoe dicht we langs grote vrachtwagens scheurden) zijn we meteen maar de eerste twee grotten gaan bezoeken met twee andere backpackers die we ontmoet hadden in het hostel. We gingen met een bootje richting de grotten en de eerste grot zou de 'Thien Son Cave' zijn. Er werd weer eens niet zo goed uitgelegd wat nou de bedoeling was, dus aangekomen bij de ingang van een grot werden we uit het bootje gestuurd om de grot de bekijken. Het punt was alleen dat de enige grot die we zagen een ingang in het water had en dus alleen per boot te betreden was. Nu bleek dat we voordat we de 'Tien Son Cave' in konden eerst een mega lange EN stijle trap op moesten van misschien wel meer dan 500 treden (ik overdrijf echt niet!). Helemaal buiten adem en bezweet kwamen we aan bij de grot, gelukkig was de temperatuur in de grot koeler dan daarbuiten waardoor we redelijk snel weer bijgekomen waren. Nadat we de binnenkant van de indrukwekkende grot hadden gezien, mochten we die mega lange trap weer aflopen.. Dit was ook geen pretje omdat de treden heel onregelmatig en scheef waren. Toen we weer veilig benenden waren mochten we het bootje weer in en gingen we de andere grot in, dit was de Phong Nha Cave. Dit was echt een mega grote grot waar je alleen via het water in kan. Wij hebben alleen het eerste stukje van de grot gezien, maar deze grot loopt wel door tot 7km. Na deze lange dag met reizen en grotten bezoeken hebben we wat gegeten in het hostel en daar de rest van de avond lekker gerelaxed met de mensen uit het hostel. De sfeer was heel gezellig, en er was live muziek op de achtergrond. Die avond hadden Katinka en ik besloten dat we de volgende dag nog een tour wilden doen om meer grotten te bezoeken en dan die avond de nachtbus te nemen naar Hanoi (De Italiaanse jongen had een ander plan, dus gingen we weer gezellig met zijn tweetjes op pad).
De volgende dag werden we opgepikt door een busje met een tourguide en met een groepje mensen van het hostel gingen we naar de eerste grot. Tijdens de tour vertelde de tourguide dat er nog wilde beesten zoals tijgers en beren door het park wandelen en dat er nog heel veel niet geexplodeerde bommen in het park liggen. Toen we dat hoorden waren Katinka en ik heel blij dat we niet eigenwijs een scootertje hadden gehuurd om de grotten zelf op te zoeken. De eerste grot was de 'eight lady cave' deze grot heette zo omdat er in de tijd van de oorlog in Vietnam ook in Laos de 'Ho Chi Minh trails' werden aangelegd. Het aanleggen van deze wegen moest zo snel mogelijk en ging dus onder barre omstandigheden. Tijdens het aanleggen van de wegen hebben de 8 vrouwen in de cave voor voedsel en medische zorg gezorgd. Het gruwelijke aan deze grot is, is dat tijdens de oorlog door een bom een stuk van de grot is afgebrokkeld waardoor er een groot rotsblok voor de ingang kwam en de vier jongens en vier meiden die op dat moment in de grot waren, overleden.. Na dit verhaal mochten we allemaal een wierrook stokje in een grote bokaal met zand steken als eerbetoon aan de 8 overleden mensen in de grot en alle andere mensen die tijdens het bouwen van de wegen om het leven gekomen zijn.
Op weg naar de tweede grot stopte onze chauffeur opeens met rijden.. Omdat er niet uitgelegd werd wat er aan de hand was, hebben we maar geconcludeerd dat we autopech hadden omdat de chauffeur rondjes om de auto bleef lopen om te checken of er iets raars was. Na 20 minuten wachten in het park waren we al helemaal blij dat we niet op eigen voet het park waren in gegaan, we hadden namelijk ook geen bereik op ons telefoon dus als er iets gebeurd was met de scooter als we alleen waren, was het al helemaal gevaarlijk geweest.. Gelukkig deed de auto het na 20 min wachten opeens weer en konden we verder naar de volgende grot.
De tweede grot was gelukkig wat minder treurig, het heette namelijk de 'Paradise Cave'. Ook de ingang van deze grot lag wat hoger in de bergen, wat betekende dat we weer moesten klimmen.. Gelukkig hoefte we niet de hele weg te klimmen en werden we het eerste stukje gebracht in van die Jurassic Park-carretjes. Omdat de omgeving ook erg jungle-achtig was, was het al helemaal alsof we in de film zaten haha! De grot was echt inmens groot, onze tour liet ons tot 1km in de grot lopen maar de complete grot is rond de 70 km. Toen we een tijdje in de grot gelopen hadden werden we weer door onze karretjes opgehaald en gingen we lunchen met de tourgroep.
Na de tweede grot was het tijd voor de derde en laaste grot, de 'Dark Cave'. Deze grot was de meest spannende en avontuurlijkste van de drie, het begon al dat we eerst onze outfit moesten veranderen.. In bikini, met (stinkend) zwemvest, helm en hoofdlampje moesten we vervolgens in een kayak naar de grot peddelen (wat niet echt werkte bij Katinka en mij, met de slappe lach als gevolg), toen we aangekomen waren bij de ingang konden we het eerste stukje nog op gewoon op zand en stenen lopen maar daarna veranderde de ondergrond in modder.. Al snel moesten we een of ander smal gangetje in waardoor we omringt werden met muren waar de modder afdruppelde. Het was spekglad en heel vies, gelukkig konden we zelf ook heel hard lachen hoe we als een soort smetvrees prinsesjes door de grot liepen, al roepend: 'Ieeel, getver, aaah glad, pas op!' Na een stukje lopen kwamen we in een soort 'open ruimte' waar het de bedoeling was dat je lekker in de modder kon gaan liggen om een modderbad te hebben of een moddergevecht te beginnen. Nou echt niet dus, ik vond mezelf al vies genoeg door het uitglijden en de muren vast houden en daarnaast hadden de begeleiders ons in de smalle weggetjes al vollop bekogelt met modder. Daarna zei een van de leiders 'oke, zou iedereen de modder een beetje van zich af kunnen schudden zodat de volgende toeristen er ook nog gebruik van kunnen maken?' Getver, het was dus ook nog eens modder die op meerdere mensen had gezeten! De begeleiders waren sowieso niet heel handig met hun uitspraken, voordat we de grot ingingen zei een van de begeleiders al dat onlangs nog iemand ze voet had gebroken in de grot en daarna vertelde hij doodleuk dat er ook gewoon spinnen,scorpioenen en andere insecten in de grot leven en omdat ze aangepast zijn aan het donker, zijn ze ook nog eens wit van kleur. Je begrijpt wel dat ik toen al helemaal niet meer op mijn gemak was met het vastpakken van de glibberige rotsen om mezelf staande te houden. Toen iedereen klaar was met modderbadderen en de modder weer van zich af had gehaald, gingen we uit het smalle en glibberige gedeelte(yesss!). Vervolgens moesten we ons afspoelen in het pikdonkere en ijskoude water wat in de grot was. Na het afspoelen was het de bedoeling dat we achter een van de begeleiders aan moesten zwemmen verder de grot in. Heeel spannend als je niks behalve het licht van je eigen lampje kan zien. Toen we weer terug zwommen zeiden de begeleiders dat we allemaal ons lampje uit moesten doen, dit zorgde ervoor dat je letterlijk geen hand voor ogen meer zag en zelfs niet meer wist welke kant je moest op zwemmen. Zoals je misschien al merkt was ik best blij toen ik weer veilig wel aan de buitenkant van de grot stond en in de kayak te gaan om terug naar het busje te gaan.
Toen we terug kwamen bij het hostel hadden we nog even de tijd om te douchen en wat te eten en daarna werden we alweer opgehaald om naar de nachtbus te gaan. We werden opgehaald met een taxi die ons vervolgens afzette bij het busstation waar onze bus ruim een uur te laat aankwam. We hadden de laatste plekken in de nachtbus waardoor we ergens achterin vlak bij de wc moesten zitten. Buiten dat het verschrikkelijk stonk en er constant mensen naar de wc gingen om nog meer vieze lucht te creeeren en de chauffeur weer reedt als een gek, was het enige voordeel dat ik eindelijk een keer in de stoel paste! De nachtbussen zijn namelijk altijd ligbussen waarin je ligt in een soort kuipje, die natuurlijk op aziatisch formaat gemaakt zijn en ik met mijn 1,80m nooit in pas. Maar deze keer hadden ze in mijn stoel wat extra ruimte in tegenstelling tot arme Katinka die heel krap en opgevouwen lag..
Na een nacht van weinig slaap kwamen we de volgende ochtend aan in Hanoi. We zaten in de bus met een Zweeds meisje die we ook al in de bus naar het Phong Nha park gezien hadden en we besloten om met zijn drietjes naar het hotel te gaan dat Katinka en ik geboekt hadden. Om het goedkoop te houden wilden we een motorbike taxi nemen en het Zweedse meisje had al snel een goede deal voor 15.000 VND (ongeveer 0,50 cent), we hadden het nog heel duidelijk uitgelegd met handgebaren en zeiden 'ONE - FIVE' om duidelijk te maken dat we 15 bedoelde ipv 50 (is namelijk wel nodig met het niveau van engels van sommige Vietnamezen). Na een ritje van 5 min kwamen we aan bij het hostel en wilden we betalen. De man waarmee we onderhandelde zei dat het 300.000 VND totaal was, waarop wij heel verbaast antwoordde dat we toch echt een deal hadden voor 15.000. Toen zei hij weer heel boos 50.000 per persoon. Wij werden nu ook aardig boos en zeiden dat 15.000 de deal was en we niet meer gingen betalen. Op dit moment werd de onderhandelaar heel boos en ging ons hostel in om de manager te halen, de andere twee mannen zaten ons met boze ogen aan te kijken en waren het er duidelijk ook niet mee eens dat de deal 15.000 was. Na een discussie tussen de onderhandelaar en de hotelmanager zei de hotelmanager tegen ons dat de onderhandelaar dacht dat we per persoon 50.000 zouden betalen.. Na een lange discussie en nog meer gedoe besloten we dat we toch maar moesten betalen en kregen het voor elkaar om dan 30.000 per persoon te betalen. Hoewel de motortaxi mannen niet echt tevreden waren en ons nog een agressieve blik gaven waren we blij dat het gedoe over was en we eindelijk naar onze kamer konden. Het ging ons natuurlijk niet om die 0,50 cent maar om het feit dat ze ons gewoon proberen op te lichten en nog agressief worden ook.
Na ontbijten en chillen in het hostel besloten we de stad eens te gaan verkennen. Onze eerste indruk van Hanoi was weer een drukke en chaotische stad met veel verkeer en mensen op straat. Nadat we de hele dag in de stad geweest waren hadden we weer met het Zweedse meisje afgesproken om wat te gaan eten. Katinka en ik hadden voor de volgende ochtend alweer een tour geboekt naar Halong Bay omdat we er niet zo veel voor voelde om nog langer in de stad rond te hangen.
De volgende ochtend werden we door een minibusje opgehaald en gebracht naar Halong City waar vandaan de boot naar Halong Bay zou gaan. Na vier uurtjes rijden kwamen we aan bij de de haven en werden met een klein bootje naar de grote boot getransporteerd. De boot waarop we een nachtje zouden slapen was groot en de kamer zag er goed uit. Nadat we de boot konden verkennen en even konden relaxen werd er een mega grote en lekkere lunch geserveerd terwijl de boot vertrok richting Halong Bay. De boot voer ons eerst naar een grot, waardoor we met alle andere mensen die op dat moment in Halong Bay waren (tenminste zo voelde het, zo druk) in konden lopen. Deze grot was mooi, maar stelde niks voor bij alles wat we gezien hadden in het Phong Nha park. Na de grot gingen we naar een volgend eiland waar we naar een View Point konden klimmen, nog meer trappen, jippiee (we hadden namelijk nog steeds spierpijn van die mega trap voor de Tien Son Cave). Gelukkig was het uitzicht vanuit het View Point het wel heel erg waard en hebben we wat mooie foto's kunnnen nemen. Vanuit het eiland met het View Point werden we met een kleiner bootje gebracht naar een eilandje vanuit we verder konden kayakken in Halong Bay. We moesten eerst door een soort tunneltje kayakken waarna we in een grote baai kwamen omringt door hoge rotsen met bomen en jungle. Toen we wat dichter naar de rotsen gingen zagen we wel 10 aapjes door de bossen klimmen en toen we even stil lagen om de omgeving eens goed te bekijken werd ik overvallen door een vrijheid gevoel. Het was zo mooi en indrukwekkend daar! Mede door de mooie natuur maar ook door alle geluiden die je kon horen als je helemaal stil was, echt een hele speciale ervaring. Na een half uurtje kayakken moesten we weer terug naar het bootje dat ons bracht naar de grote boot. Nadat we ons opgefrist hadden werd er weer een heerlijke maaltijd geserveerd, verbaaste toch weer hoe ze dat voor elkaar kregen in die mini keuken van de boot haha!
Na een nachtje slapen op de boot gingen we de volgende ochtend tijdens het ontbijt richting Cat Ba Island, het grootste eiland in Halong Bay. Daar aangekomen werden we met een busje richting het National Park gebracht waar we een jungle trekking zouden gaan doen. Helaas was de normale trekkingsroute afgesloten dus moesten we een alternatieve route doen. Het was een route van 2 uur maar hield eigenlijk niet meer in dan gewoon een wandeling door een tropisch bos (niet spannend met hoogtes of engen beesten). Na de 'trekking' werden we naar het hotel gebracht waar het grootste deel van de groep die avond zou slapen, het hotel was prima maar simpel en de omgeving was ook niet echt bijzonder. Des te blijer waren we dus dat wij van de voren een bungalow geboekt hadden op een kleiner eilandje verderop , Monkey Island. Nadat we geluncht hadden met de groep in het hotel op Cat Ba Island namen we afscheid van de groep en gingen we met een bootje naar Monkey Island. We konden ons geluk niet op toen we het eiland zagen: zo goed als wit zand, stranbedjes, luxe bungelows op loopafstand van het strand en een heerlijk relaxte sfeer! We hebben de rest van de dag heerlijk gerelaxed op het strand en 's avonds stond er een groot buffet voor ons klaar en konden we ons bordje vol lekker eten met uitzicht over zee. Je snapt wel dat al dat lekkere eten niet echt goed is voor de lijn.. En mensen maar zeggen dat iedereen kilo's afvalt in Azie, nou ik niet hoor haha!
De volgende ochtend moesten we al vroeg het paradijs verlaten om een hele lange reis te beginnen. We moesten namelijk eerst naar de grote boot die ons naar Halong City zou brengen, daar met de bus weer terug naar Hanoi en na een kleine tussenstop in Hanoi gingen we diezelfde avond nog met de nachtbus naar Sapa. Al het gereis samen was zo'n 24 uur en helaas weer niet echt comfortabel. De volgende ochtend kwamen we dus ook redelijk gebroken aan in Sapa, wat er overgens super mooi uitzag! Toen we aankwamen bij het hotel waar vandaan onze tweedaagse tour zou beginnen konden we even ontbijten en bijkomen, maar daarna moesten we onze goede schoenen aan doen want de trekking door de bergen van Sapa kon beginnen (OMG!). Gelukkig zorgde het uitzicht, het lekkere zonntje en de gezellige groep ervoor dat ik mijn moeheid een beetje vergat en de 3 uur durende wandeling tot de lunch heb volgehouden. Tijdens de wandeling kamen we langs allemaal bergdorpjes waar de vrouwenen sommige kinderen nog in traditionele kleding lopen en graag spulletjes aan je verkopen. Vanaf het stadje Sapa lopen de vrouwtjes en kinderen al mee in de hoop dat je aan het eind van de wandeling wat koopt. Gelukkig wisten wij dat dit ging gebeuren en konden vanaf het begin al zeggen dat we niks gingen kopen, zodat die arme mensjes niet ook al die kilometers mee hoefte te lopen. Na de lunch moesten we nog zo'n 1,5 uur lopen tot we aankwamen bij onze Homestay, een super schattig huisje waar op de bovenverdieping een soort dorm was gecreeerd met allemaal matrassen op de grond. Na het eten hebben we met het gezellige groepje (2 meiden uit Denemarken en een stelletje bestaande uit een jongen uit Colombia en ook weer een meisje uit Denemarken) nog wat gedronken en zijn daarna voldaan en moe naar bed gegaan.
De volgende ochtend stond ons de tweede trekkingdag te wachten. Na een ontbijtje van pannenkoekjes met bananen gingen we op pad. De trekking begon al vrij pittig met stijle stukken omhoog, dus binnen no time voelden we de eerste zweetdruppeltjes alweer lopen. Gelukkig hadden we aardig wat pauzes op plekjes met prachtig uitzicht. Net als in Halong Bay was de omgeving zo sereen en mooi, zeker als je bijna op de top van een berg staat voel je je letterlijk 'on top of the world' haha. Toen we aankwamen bij het plekje waar we zouden lunchen, bleek dat ook het einde van de trekking te zijn en werden we opgehaald met een busje die ons terug bracht naar het hotel waar we de eerste dag begonnen waren. Katinka en ik hadden van te voren al een hostel geboekt zodat we nog een extra dagje konden relaxen en genieten van het leuke stadje Sapa voordat we naar Laos zouden gaan. Tijdens dat extra dagje hebben we heerlijk rustig aan gedaan en nog wat geshopt.
Aan het eind van ons relaxdagje stond ons weer een nachtbus te wachten die ons naar Dien Bien Phu zou brengen. Deze nachtbus was het meest opmerkelijk van alle bussen die ik tot nu toe genomen heb. De muziek stond de hele nacht keihard (en dan bedoel ik geen popmuziek of andere westerse muziek, maar jammerende en schreeuwerige Vietnameze muziek), daarnaast dacht ik dat de bus al vol was toen wij instapten, maar onderweg werden er nog een stuk of 10 locals opgepikt die gewoon in het gangpad gingen liggen. Heel apart. Maargoed, de volgende ochtend kwamen we aan in Dien Bien Phu waar we van bus moesten wisselen om naar de grens van Laos te gaan. Ons werd in Sapa verteld dat we iets van een uur hadden om van bussen te wisselen en te ontbijten, maar het bleek dat de andere bus ons al stond op te wachten en we dus meteen over moesten stappen. De nieuwe bus bracht ons naar de grens waar we onze visa moesten regelen, terwijl we de papieren aan het invullen waren werd onze temperatuur opgemeten (ondertussen vergingen we ook nog eens bijna van de honger omdat het laaste wat we gegeten hadden het avondeten van die avond ervoor was). De grensovergangen zijn toch ook altijd weer een ervaring op zich haha. Na nog een paar uur in de bus kwamen we na 19 uur achtereenvolged reizen aan in Muang Khua, een stil dorpje waar bijna geen toeristen zijn. We besloten met de mensen van de bus samen naar een guesthouse te gaan om de prijs per nacht zo laag mogelijk te maken, dat lukte aardig en we sliepen voor 40.000 kip (ongeveer 4 euro) in een kamer, dus ongeveer 2 euro pp. Het dorpje viel ons een beetje tegen dus we waren van plan om zo snel mogelijk verder te gaan. Nu bleek dat dat kan per bus of per boot. De bus ging alleen als hij ging, maar niemand wist of hij wel echt zou komen dus dat schoot niet echt op. Als we met de boot wilden moesten we minimaal 6 mensen bij elkaar halen omdat de boot anders ook niet zou vertrekken.. Gelukkig lukte het uiteindelijk om 14 westerlingen bij elkaar te sprokkelen die ook weg wilde uit het stadje en met de twee locals maakte dat 16 mensen in een kleine sloep, lekker knus dus.
Na een nachtje slapen in het super goedkope guesthouse kon de boottocht beginnen. Daar zaten we dan, met 16 man in een laag houten sloepje met houten bankjes gezellig tegen elkaar geplakt. De rit duurde maarliefst 6 uur, dus we moesten aardig doorbijten. Gelukkig was het uitzicht vanuit het bootje wel echt super mooi, we voeren in de Mekong rivier en kwamen langs prachtige bergen en jungle. Ook zagen we super arme dorpjes waar de huisjes houten hutjes zijn. Sowieso merkte ik meteen al dat Laos echt weer veel minder ontwikkeld is dan Vietnam, het niveau van Engels is nog lager en de omstandigheden waarin de mensen leven nog primitiever. Ook de huizen hier, je kan het bijna geen huizen noemen.. Het zijn houten of soms stenen hutjes met open ruimtes, zonder keuken, zonder slaapkamer, zonder badkamer. De mensen leven hier letterlijk op straat en gelukkig zijn er wel wat schooltjes, maar in die week dat ik er ben heb ik toch al aardig wat kinderarbeid gezien..
Na 6 uur in een zeer oncomfortabele boot kwamen we eindelijk aan in Nong Khiaw. Dit dorpje zag er al wat leuker uit, met meer restaurantjes en ook wat reisbureautjes. We besloten dat het tijd werd voor wat rust na al dat gereis en zijn twee nachtjes in Nong Khiaw gebeleven. We hebben in die twee dagen heerlijk gerelaxed en het stadje een beetje verkend, veel meer konden we ook niet doen want de temperatuur in Laos ligt zo'n tien graden hoger dan in Noord Vietnam dus we moesten ook weer even acclimatiseren.
Vanuit Nong Khiaw namen we een minibus naar Luang Prabang. De Zweedse meisjes van de trekking in Sapa waren daar al en hadden voor ons bedden in een dormroom geboekt, dus dat was heel fijn. Toen we aangekomen waren in het hostel hebben we onze spullen in het hostel afgezet en zijn daarna door de stad gaan lopen. 'S avonds zijn we nog even op de Night Market geweest en daarna terug gegaan naar het hostel om de Deense meisjes weer te ontmoeten.
De tweede dag hebben Katinka en ik een scootertje gehuurd om de stad wat beter te verkennen en wat pagoda's op te zoeken. Ook in Luang Prabang was het weer super heet, dus tussen de middag hebben we even een pauze genomen door een pedicure en een lekkere gezichtsbehandeling te nemen :)! Toen het was afgekoeld was, hebben we nog lekker getourd door het stadje en aan het eind van de dag de scooter weer ingeleverd. 'S avonds hebben we weer gezellig gegeten met de Deense meisjes en daarna zijn we naar een heel gezellig barretje gegaan om daar nog een drankje te drinken.
De derde dag in Luang Prabang zijn we samen met een van de Deense meisjes naar de watervallen gegaan. Daarvoor moesten we eerst 45 minuten met de tuktuk waarna we aankwamen bij het watervallen gebied. De omgeving was weer super mooi en het water had en hele mooie turquoise kleur. Nadat we wat rond hadden gelopen en lekker hadden gezwommen in het verfrissende water, gingen we na ruim twee uur weer terug naar het stadje. Daar hadden we maar kort tijd om even bij te komen want daarna hadden we een Yoga-les ingepland. De les duurde 1,5 uur en was best pittig, gelukkig was het ook super relaxend en het was heel mooi om yoga te doen in de open lucht met uitzicht over de rivier. Na dit bezige dagje zijn we met de deense meiden gaan eten op de night market. Het concept was heel leuk, want je kreeg een bordje waar je zo veel op mocht scheppen als je wilt en hoefte maar 10.000 kip (minder dan een euro) te betalen.
Na deze dag moesten we onze tas alweer inpakken want de volgende ochtend gingen we verder naar de volgende stad, Vang Vieng. Dit stadje staat bekend om het Tuben dus dat is zeker iets wat we in deze dagen gaan doen. We zijn gister eind van de middag aangekomen en besloten dat het vandaag een goed dagje is om te relaxen (mede doordat we bijna niet meer kunnen lopen van de spierpijn van de yoga haha). Dus we hebben eindelijk weer een keer heerlijk uitgeslapen en alles heerlijk rustig aan gedaan (ondertussen zit ik alweer 4 uur in het internet cafe namelijk..)
Misschien was dit mijn laatste blog, na Laos ga ik namelijk naar Indonesie en dat is alweer mijn laaste land! Aan de ene kant gek om naar Indonesie te gaan, want dan moet ik afscheid nemen van Katinka en we hebben het samen echt super gezellig gehad de afgelopen weken, dus afscheid nemen zal wel moeilijk worden. Maar aan de andere kant ook super leuk, want dan zie ik eindelijk die lieve Eline weer die ik net als al mijn andere lieve vriendjes en vriendinnetjes ontzettend gemist heb!
Ik weet dus nog niet of ik tijd heb in Indonesie om nog een laatste blog te schrijven, maar ik zal mijn best doen!
Heel veel liefs,
xxxxxx
We zijn nog maar 2,5 week verder dan mijn vorige reisverslag maar er is ondertussen alweer super veel gebeurd. We zijn helemaal naar het noorden van Vietnam gereisd en hebben op onze weg grotten, Halong Bay en Sapa gezien. Ook zijn we de grens van Vietnam-Laos overgegaan en ondertussen hebben we alweer vier plaatsjes in Laos bezocht. Ik heb dus weer aardig wat te vertellen :).
Ik zal maar weer beginnen met waar ik gebleven was in mijn vorige verslag, de laatste avond in Hoi An. Katinka (een van de meisjes die ik heb ontmoet tijdens het vrijwilligerswerk en ondertussen al een heel goed vriendinnetje van me is geworden) en ik zouden de volgende dag de ochtendbus nemen terwijl de andere meiden waarmee we de Easy Riders hadden gedaan de middagbus gingen nemen. Zo gezegd, zo gedaan dus Katinka en ik gingen de volgende ochtend, na lang wachten tot de bus eindelijk kwam, naar Hue. Eenmaal aangekomen in Hue zijn we per motortaxi naar ons hostel gebracht waar we onze spullen gedropt hebben. Samen met een Italiaanse jongen, die we tegenkwamen in onze dorm, hebben we de stad verkend. Al lopend zijn we naar het Citadel gegaan en hebben het Royal Palace bezocht. Na een lang en cultureel dagje zijn we weer terug gegaan naar ons hostel waar even later de andere meiden van de Easy Rider trip ook aankwamen. Met zijn alle zijn we die avond gezellig wat gaan eten en na het eten was iedereen toch wel moe en besloten we lekker te gaan chillen in het hostel.
De volgende ochtend gingen Katinka, de Italiaanse jongen en ik (de andere meiden bleven nog een dagje in Hue omdat ze nog niks van de stad gezien hadden) naar het Phong Nha National park. Het park bestaat uit een groot aantal grotten die je alleen of met tours kan bezoeken. In het Phong Nha park hadden we een hostel geboekt zodat we vanuit daar de grotten konden bezoeken. Toen we bijgekomen waren van de rit naar het national park (de chauffeur reedt echt als een gek over alle hobbels en af en toe kregen we een bijna hartaanval van hoe dicht we langs grote vrachtwagens scheurden) zijn we meteen maar de eerste twee grotten gaan bezoeken met twee andere backpackers die we ontmoet hadden in het hostel. We gingen met een bootje richting de grotten en de eerste grot zou de 'Thien Son Cave' zijn. Er werd weer eens niet zo goed uitgelegd wat nou de bedoeling was, dus aangekomen bij de ingang van een grot werden we uit het bootje gestuurd om de grot de bekijken. Het punt was alleen dat de enige grot die we zagen een ingang in het water had en dus alleen per boot te betreden was. Nu bleek dat we voordat we de 'Tien Son Cave' in konden eerst een mega lange EN stijle trap op moesten van misschien wel meer dan 500 treden (ik overdrijf echt niet!). Helemaal buiten adem en bezweet kwamen we aan bij de grot, gelukkig was de temperatuur in de grot koeler dan daarbuiten waardoor we redelijk snel weer bijgekomen waren. Nadat we de binnenkant van de indrukwekkende grot hadden gezien, mochten we die mega lange trap weer aflopen.. Dit was ook geen pretje omdat de treden heel onregelmatig en scheef waren. Toen we weer veilig benenden waren mochten we het bootje weer in en gingen we de andere grot in, dit was de Phong Nha Cave. Dit was echt een mega grote grot waar je alleen via het water in kan. Wij hebben alleen het eerste stukje van de grot gezien, maar deze grot loopt wel door tot 7km. Na deze lange dag met reizen en grotten bezoeken hebben we wat gegeten in het hostel en daar de rest van de avond lekker gerelaxed met de mensen uit het hostel. De sfeer was heel gezellig, en er was live muziek op de achtergrond. Die avond hadden Katinka en ik besloten dat we de volgende dag nog een tour wilden doen om meer grotten te bezoeken en dan die avond de nachtbus te nemen naar Hanoi (De Italiaanse jongen had een ander plan, dus gingen we weer gezellig met zijn tweetjes op pad).
De volgende dag werden we opgepikt door een busje met een tourguide en met een groepje mensen van het hostel gingen we naar de eerste grot. Tijdens de tour vertelde de tourguide dat er nog wilde beesten zoals tijgers en beren door het park wandelen en dat er nog heel veel niet geexplodeerde bommen in het park liggen. Toen we dat hoorden waren Katinka en ik heel blij dat we niet eigenwijs een scootertje hadden gehuurd om de grotten zelf op te zoeken. De eerste grot was de 'eight lady cave' deze grot heette zo omdat er in de tijd van de oorlog in Vietnam ook in Laos de 'Ho Chi Minh trails' werden aangelegd. Het aanleggen van deze wegen moest zo snel mogelijk en ging dus onder barre omstandigheden. Tijdens het aanleggen van de wegen hebben de 8 vrouwen in de cave voor voedsel en medische zorg gezorgd. Het gruwelijke aan deze grot is, is dat tijdens de oorlog door een bom een stuk van de grot is afgebrokkeld waardoor er een groot rotsblok voor de ingang kwam en de vier jongens en vier meiden die op dat moment in de grot waren, overleden.. Na dit verhaal mochten we allemaal een wierrook stokje in een grote bokaal met zand steken als eerbetoon aan de 8 overleden mensen in de grot en alle andere mensen die tijdens het bouwen van de wegen om het leven gekomen zijn.
Op weg naar de tweede grot stopte onze chauffeur opeens met rijden.. Omdat er niet uitgelegd werd wat er aan de hand was, hebben we maar geconcludeerd dat we autopech hadden omdat de chauffeur rondjes om de auto bleef lopen om te checken of er iets raars was. Na 20 minuten wachten in het park waren we al helemaal blij dat we niet op eigen voet het park waren in gegaan, we hadden namelijk ook geen bereik op ons telefoon dus als er iets gebeurd was met de scooter als we alleen waren, was het al helemaal gevaarlijk geweest.. Gelukkig deed de auto het na 20 min wachten opeens weer en konden we verder naar de volgende grot.
De tweede grot was gelukkig wat minder treurig, het heette namelijk de 'Paradise Cave'. Ook de ingang van deze grot lag wat hoger in de bergen, wat betekende dat we weer moesten klimmen.. Gelukkig hoefte we niet de hele weg te klimmen en werden we het eerste stukje gebracht in van die Jurassic Park-carretjes. Omdat de omgeving ook erg jungle-achtig was, was het al helemaal alsof we in de film zaten haha! De grot was echt inmens groot, onze tour liet ons tot 1km in de grot lopen maar de complete grot is rond de 70 km. Toen we een tijdje in de grot gelopen hadden werden we weer door onze karretjes opgehaald en gingen we lunchen met de tourgroep.
Na de tweede grot was het tijd voor de derde en laaste grot, de 'Dark Cave'. Deze grot was de meest spannende en avontuurlijkste van de drie, het begon al dat we eerst onze outfit moesten veranderen.. In bikini, met (stinkend) zwemvest, helm en hoofdlampje moesten we vervolgens in een kayak naar de grot peddelen (wat niet echt werkte bij Katinka en mij, met de slappe lach als gevolg), toen we aangekomen waren bij de ingang konden we het eerste stukje nog op gewoon op zand en stenen lopen maar daarna veranderde de ondergrond in modder.. Al snel moesten we een of ander smal gangetje in waardoor we omringt werden met muren waar de modder afdruppelde. Het was spekglad en heel vies, gelukkig konden we zelf ook heel hard lachen hoe we als een soort smetvrees prinsesjes door de grot liepen, al roepend: 'Ieeel, getver, aaah glad, pas op!' Na een stukje lopen kwamen we in een soort 'open ruimte' waar het de bedoeling was dat je lekker in de modder kon gaan liggen om een modderbad te hebben of een moddergevecht te beginnen. Nou echt niet dus, ik vond mezelf al vies genoeg door het uitglijden en de muren vast houden en daarnaast hadden de begeleiders ons in de smalle weggetjes al vollop bekogelt met modder. Daarna zei een van de leiders 'oke, zou iedereen de modder een beetje van zich af kunnen schudden zodat de volgende toeristen er ook nog gebruik van kunnen maken?' Getver, het was dus ook nog eens modder die op meerdere mensen had gezeten! De begeleiders waren sowieso niet heel handig met hun uitspraken, voordat we de grot ingingen zei een van de begeleiders al dat onlangs nog iemand ze voet had gebroken in de grot en daarna vertelde hij doodleuk dat er ook gewoon spinnen,scorpioenen en andere insecten in de grot leven en omdat ze aangepast zijn aan het donker, zijn ze ook nog eens wit van kleur. Je begrijpt wel dat ik toen al helemaal niet meer op mijn gemak was met het vastpakken van de glibberige rotsen om mezelf staande te houden. Toen iedereen klaar was met modderbadderen en de modder weer van zich af had gehaald, gingen we uit het smalle en glibberige gedeelte(yesss!). Vervolgens moesten we ons afspoelen in het pikdonkere en ijskoude water wat in de grot was. Na het afspoelen was het de bedoeling dat we achter een van de begeleiders aan moesten zwemmen verder de grot in. Heeel spannend als je niks behalve het licht van je eigen lampje kan zien. Toen we weer terug zwommen zeiden de begeleiders dat we allemaal ons lampje uit moesten doen, dit zorgde ervoor dat je letterlijk geen hand voor ogen meer zag en zelfs niet meer wist welke kant je moest op zwemmen. Zoals je misschien al merkt was ik best blij toen ik weer veilig wel aan de buitenkant van de grot stond en in de kayak te gaan om terug naar het busje te gaan.
Toen we terug kwamen bij het hostel hadden we nog even de tijd om te douchen en wat te eten en daarna werden we alweer opgehaald om naar de nachtbus te gaan. We werden opgehaald met een taxi die ons vervolgens afzette bij het busstation waar onze bus ruim een uur te laat aankwam. We hadden de laatste plekken in de nachtbus waardoor we ergens achterin vlak bij de wc moesten zitten. Buiten dat het verschrikkelijk stonk en er constant mensen naar de wc gingen om nog meer vieze lucht te creeeren en de chauffeur weer reedt als een gek, was het enige voordeel dat ik eindelijk een keer in de stoel paste! De nachtbussen zijn namelijk altijd ligbussen waarin je ligt in een soort kuipje, die natuurlijk op aziatisch formaat gemaakt zijn en ik met mijn 1,80m nooit in pas. Maar deze keer hadden ze in mijn stoel wat extra ruimte in tegenstelling tot arme Katinka die heel krap en opgevouwen lag..
Na een nacht van weinig slaap kwamen we de volgende ochtend aan in Hanoi. We zaten in de bus met een Zweeds meisje die we ook al in de bus naar het Phong Nha park gezien hadden en we besloten om met zijn drietjes naar het hotel te gaan dat Katinka en ik geboekt hadden. Om het goedkoop te houden wilden we een motorbike taxi nemen en het Zweedse meisje had al snel een goede deal voor 15.000 VND (ongeveer 0,50 cent), we hadden het nog heel duidelijk uitgelegd met handgebaren en zeiden 'ONE - FIVE' om duidelijk te maken dat we 15 bedoelde ipv 50 (is namelijk wel nodig met het niveau van engels van sommige Vietnamezen). Na een ritje van 5 min kwamen we aan bij het hostel en wilden we betalen. De man waarmee we onderhandelde zei dat het 300.000 VND totaal was, waarop wij heel verbaast antwoordde dat we toch echt een deal hadden voor 15.000. Toen zei hij weer heel boos 50.000 per persoon. Wij werden nu ook aardig boos en zeiden dat 15.000 de deal was en we niet meer gingen betalen. Op dit moment werd de onderhandelaar heel boos en ging ons hostel in om de manager te halen, de andere twee mannen zaten ons met boze ogen aan te kijken en waren het er duidelijk ook niet mee eens dat de deal 15.000 was. Na een discussie tussen de onderhandelaar en de hotelmanager zei de hotelmanager tegen ons dat de onderhandelaar dacht dat we per persoon 50.000 zouden betalen.. Na een lange discussie en nog meer gedoe besloten we dat we toch maar moesten betalen en kregen het voor elkaar om dan 30.000 per persoon te betalen. Hoewel de motortaxi mannen niet echt tevreden waren en ons nog een agressieve blik gaven waren we blij dat het gedoe over was en we eindelijk naar onze kamer konden. Het ging ons natuurlijk niet om die 0,50 cent maar om het feit dat ze ons gewoon proberen op te lichten en nog agressief worden ook.
Na ontbijten en chillen in het hostel besloten we de stad eens te gaan verkennen. Onze eerste indruk van Hanoi was weer een drukke en chaotische stad met veel verkeer en mensen op straat. Nadat we de hele dag in de stad geweest waren hadden we weer met het Zweedse meisje afgesproken om wat te gaan eten. Katinka en ik hadden voor de volgende ochtend alweer een tour geboekt naar Halong Bay omdat we er niet zo veel voor voelde om nog langer in de stad rond te hangen.
De volgende ochtend werden we door een minibusje opgehaald en gebracht naar Halong City waar vandaan de boot naar Halong Bay zou gaan. Na vier uurtjes rijden kwamen we aan bij de de haven en werden met een klein bootje naar de grote boot getransporteerd. De boot waarop we een nachtje zouden slapen was groot en de kamer zag er goed uit. Nadat we de boot konden verkennen en even konden relaxen werd er een mega grote en lekkere lunch geserveerd terwijl de boot vertrok richting Halong Bay. De boot voer ons eerst naar een grot, waardoor we met alle andere mensen die op dat moment in Halong Bay waren (tenminste zo voelde het, zo druk) in konden lopen. Deze grot was mooi, maar stelde niks voor bij alles wat we gezien hadden in het Phong Nha park. Na de grot gingen we naar een volgend eiland waar we naar een View Point konden klimmen, nog meer trappen, jippiee (we hadden namelijk nog steeds spierpijn van die mega trap voor de Tien Son Cave). Gelukkig was het uitzicht vanuit het View Point het wel heel erg waard en hebben we wat mooie foto's kunnnen nemen. Vanuit het eiland met het View Point werden we met een kleiner bootje gebracht naar een eilandje vanuit we verder konden kayakken in Halong Bay. We moesten eerst door een soort tunneltje kayakken waarna we in een grote baai kwamen omringt door hoge rotsen met bomen en jungle. Toen we wat dichter naar de rotsen gingen zagen we wel 10 aapjes door de bossen klimmen en toen we even stil lagen om de omgeving eens goed te bekijken werd ik overvallen door een vrijheid gevoel. Het was zo mooi en indrukwekkend daar! Mede door de mooie natuur maar ook door alle geluiden die je kon horen als je helemaal stil was, echt een hele speciale ervaring. Na een half uurtje kayakken moesten we weer terug naar het bootje dat ons bracht naar de grote boot. Nadat we ons opgefrist hadden werd er weer een heerlijke maaltijd geserveerd, verbaaste toch weer hoe ze dat voor elkaar kregen in die mini keuken van de boot haha!
Na een nachtje slapen op de boot gingen we de volgende ochtend tijdens het ontbijt richting Cat Ba Island, het grootste eiland in Halong Bay. Daar aangekomen werden we met een busje richting het National Park gebracht waar we een jungle trekking zouden gaan doen. Helaas was de normale trekkingsroute afgesloten dus moesten we een alternatieve route doen. Het was een route van 2 uur maar hield eigenlijk niet meer in dan gewoon een wandeling door een tropisch bos (niet spannend met hoogtes of engen beesten). Na de 'trekking' werden we naar het hotel gebracht waar het grootste deel van de groep die avond zou slapen, het hotel was prima maar simpel en de omgeving was ook niet echt bijzonder. Des te blijer waren we dus dat wij van de voren een bungalow geboekt hadden op een kleiner eilandje verderop , Monkey Island. Nadat we geluncht hadden met de groep in het hotel op Cat Ba Island namen we afscheid van de groep en gingen we met een bootje naar Monkey Island. We konden ons geluk niet op toen we het eiland zagen: zo goed als wit zand, stranbedjes, luxe bungelows op loopafstand van het strand en een heerlijk relaxte sfeer! We hebben de rest van de dag heerlijk gerelaxed op het strand en 's avonds stond er een groot buffet voor ons klaar en konden we ons bordje vol lekker eten met uitzicht over zee. Je snapt wel dat al dat lekkere eten niet echt goed is voor de lijn.. En mensen maar zeggen dat iedereen kilo's afvalt in Azie, nou ik niet hoor haha!
De volgende ochtend moesten we al vroeg het paradijs verlaten om een hele lange reis te beginnen. We moesten namelijk eerst naar de grote boot die ons naar Halong City zou brengen, daar met de bus weer terug naar Hanoi en na een kleine tussenstop in Hanoi gingen we diezelfde avond nog met de nachtbus naar Sapa. Al het gereis samen was zo'n 24 uur en helaas weer niet echt comfortabel. De volgende ochtend kwamen we dus ook redelijk gebroken aan in Sapa, wat er overgens super mooi uitzag! Toen we aankwamen bij het hotel waar vandaan onze tweedaagse tour zou beginnen konden we even ontbijten en bijkomen, maar daarna moesten we onze goede schoenen aan doen want de trekking door de bergen van Sapa kon beginnen (OMG!). Gelukkig zorgde het uitzicht, het lekkere zonntje en de gezellige groep ervoor dat ik mijn moeheid een beetje vergat en de 3 uur durende wandeling tot de lunch heb volgehouden. Tijdens de wandeling kamen we langs allemaal bergdorpjes waar de vrouwenen sommige kinderen nog in traditionele kleding lopen en graag spulletjes aan je verkopen. Vanaf het stadje Sapa lopen de vrouwtjes en kinderen al mee in de hoop dat je aan het eind van de wandeling wat koopt. Gelukkig wisten wij dat dit ging gebeuren en konden vanaf het begin al zeggen dat we niks gingen kopen, zodat die arme mensjes niet ook al die kilometers mee hoefte te lopen. Na de lunch moesten we nog zo'n 1,5 uur lopen tot we aankwamen bij onze Homestay, een super schattig huisje waar op de bovenverdieping een soort dorm was gecreeerd met allemaal matrassen op de grond. Na het eten hebben we met het gezellige groepje (2 meiden uit Denemarken en een stelletje bestaande uit een jongen uit Colombia en ook weer een meisje uit Denemarken) nog wat gedronken en zijn daarna voldaan en moe naar bed gegaan.
De volgende ochtend stond ons de tweede trekkingdag te wachten. Na een ontbijtje van pannenkoekjes met bananen gingen we op pad. De trekking begon al vrij pittig met stijle stukken omhoog, dus binnen no time voelden we de eerste zweetdruppeltjes alweer lopen. Gelukkig hadden we aardig wat pauzes op plekjes met prachtig uitzicht. Net als in Halong Bay was de omgeving zo sereen en mooi, zeker als je bijna op de top van een berg staat voel je je letterlijk 'on top of the world' haha. Toen we aankwamen bij het plekje waar we zouden lunchen, bleek dat ook het einde van de trekking te zijn en werden we opgehaald met een busje die ons terug bracht naar het hotel waar we de eerste dag begonnen waren. Katinka en ik hadden van te voren al een hostel geboekt zodat we nog een extra dagje konden relaxen en genieten van het leuke stadje Sapa voordat we naar Laos zouden gaan. Tijdens dat extra dagje hebben we heerlijk rustig aan gedaan en nog wat geshopt.
Aan het eind van ons relaxdagje stond ons weer een nachtbus te wachten die ons naar Dien Bien Phu zou brengen. Deze nachtbus was het meest opmerkelijk van alle bussen die ik tot nu toe genomen heb. De muziek stond de hele nacht keihard (en dan bedoel ik geen popmuziek of andere westerse muziek, maar jammerende en schreeuwerige Vietnameze muziek), daarnaast dacht ik dat de bus al vol was toen wij instapten, maar onderweg werden er nog een stuk of 10 locals opgepikt die gewoon in het gangpad gingen liggen. Heel apart. Maargoed, de volgende ochtend kwamen we aan in Dien Bien Phu waar we van bus moesten wisselen om naar de grens van Laos te gaan. Ons werd in Sapa verteld dat we iets van een uur hadden om van bussen te wisselen en te ontbijten, maar het bleek dat de andere bus ons al stond op te wachten en we dus meteen over moesten stappen. De nieuwe bus bracht ons naar de grens waar we onze visa moesten regelen, terwijl we de papieren aan het invullen waren werd onze temperatuur opgemeten (ondertussen vergingen we ook nog eens bijna van de honger omdat het laaste wat we gegeten hadden het avondeten van die avond ervoor was). De grensovergangen zijn toch ook altijd weer een ervaring op zich haha. Na nog een paar uur in de bus kwamen we na 19 uur achtereenvolged reizen aan in Muang Khua, een stil dorpje waar bijna geen toeristen zijn. We besloten met de mensen van de bus samen naar een guesthouse te gaan om de prijs per nacht zo laag mogelijk te maken, dat lukte aardig en we sliepen voor 40.000 kip (ongeveer 4 euro) in een kamer, dus ongeveer 2 euro pp. Het dorpje viel ons een beetje tegen dus we waren van plan om zo snel mogelijk verder te gaan. Nu bleek dat dat kan per bus of per boot. De bus ging alleen als hij ging, maar niemand wist of hij wel echt zou komen dus dat schoot niet echt op. Als we met de boot wilden moesten we minimaal 6 mensen bij elkaar halen omdat de boot anders ook niet zou vertrekken.. Gelukkig lukte het uiteindelijk om 14 westerlingen bij elkaar te sprokkelen die ook weg wilde uit het stadje en met de twee locals maakte dat 16 mensen in een kleine sloep, lekker knus dus.
Na een nachtje slapen in het super goedkope guesthouse kon de boottocht beginnen. Daar zaten we dan, met 16 man in een laag houten sloepje met houten bankjes gezellig tegen elkaar geplakt. De rit duurde maarliefst 6 uur, dus we moesten aardig doorbijten. Gelukkig was het uitzicht vanuit het bootje wel echt super mooi, we voeren in de Mekong rivier en kwamen langs prachtige bergen en jungle. Ook zagen we super arme dorpjes waar de huisjes houten hutjes zijn. Sowieso merkte ik meteen al dat Laos echt weer veel minder ontwikkeld is dan Vietnam, het niveau van Engels is nog lager en de omstandigheden waarin de mensen leven nog primitiever. Ook de huizen hier, je kan het bijna geen huizen noemen.. Het zijn houten of soms stenen hutjes met open ruimtes, zonder keuken, zonder slaapkamer, zonder badkamer. De mensen leven hier letterlijk op straat en gelukkig zijn er wel wat schooltjes, maar in die week dat ik er ben heb ik toch al aardig wat kinderarbeid gezien..
Na 6 uur in een zeer oncomfortabele boot kwamen we eindelijk aan in Nong Khiaw. Dit dorpje zag er al wat leuker uit, met meer restaurantjes en ook wat reisbureautjes. We besloten dat het tijd werd voor wat rust na al dat gereis en zijn twee nachtjes in Nong Khiaw gebeleven. We hebben in die twee dagen heerlijk gerelaxed en het stadje een beetje verkend, veel meer konden we ook niet doen want de temperatuur in Laos ligt zo'n tien graden hoger dan in Noord Vietnam dus we moesten ook weer even acclimatiseren.
Vanuit Nong Khiaw namen we een minibus naar Luang Prabang. De Zweedse meisjes van de trekking in Sapa waren daar al en hadden voor ons bedden in een dormroom geboekt, dus dat was heel fijn. Toen we aangekomen waren in het hostel hebben we onze spullen in het hostel afgezet en zijn daarna door de stad gaan lopen. 'S avonds zijn we nog even op de Night Market geweest en daarna terug gegaan naar het hostel om de Deense meisjes weer te ontmoeten.
De tweede dag hebben Katinka en ik een scootertje gehuurd om de stad wat beter te verkennen en wat pagoda's op te zoeken. Ook in Luang Prabang was het weer super heet, dus tussen de middag hebben we even een pauze genomen door een pedicure en een lekkere gezichtsbehandeling te nemen :)! Toen het was afgekoeld was, hebben we nog lekker getourd door het stadje en aan het eind van de dag de scooter weer ingeleverd. 'S avonds hebben we weer gezellig gegeten met de Deense meisjes en daarna zijn we naar een heel gezellig barretje gegaan om daar nog een drankje te drinken.
De derde dag in Luang Prabang zijn we samen met een van de Deense meisjes naar de watervallen gegaan. Daarvoor moesten we eerst 45 minuten met de tuktuk waarna we aankwamen bij het watervallen gebied. De omgeving was weer super mooi en het water had en hele mooie turquoise kleur. Nadat we wat rond hadden gelopen en lekker hadden gezwommen in het verfrissende water, gingen we na ruim twee uur weer terug naar het stadje. Daar hadden we maar kort tijd om even bij te komen want daarna hadden we een Yoga-les ingepland. De les duurde 1,5 uur en was best pittig, gelukkig was het ook super relaxend en het was heel mooi om yoga te doen in de open lucht met uitzicht over de rivier. Na dit bezige dagje zijn we met de deense meiden gaan eten op de night market. Het concept was heel leuk, want je kreeg een bordje waar je zo veel op mocht scheppen als je wilt en hoefte maar 10.000 kip (minder dan een euro) te betalen.
Na deze dag moesten we onze tas alweer inpakken want de volgende ochtend gingen we verder naar de volgende stad, Vang Vieng. Dit stadje staat bekend om het Tuben dus dat is zeker iets wat we in deze dagen gaan doen. We zijn gister eind van de middag aangekomen en besloten dat het vandaag een goed dagje is om te relaxen (mede doordat we bijna niet meer kunnen lopen van de spierpijn van de yoga haha). Dus we hebben eindelijk weer een keer heerlijk uitgeslapen en alles heerlijk rustig aan gedaan (ondertussen zit ik alweer 4 uur in het internet cafe namelijk..)
Misschien was dit mijn laatste blog, na Laos ga ik namelijk naar Indonesie en dat is alweer mijn laaste land! Aan de ene kant gek om naar Indonesie te gaan, want dan moet ik afscheid nemen van Katinka en we hebben het samen echt super gezellig gehad de afgelopen weken, dus afscheid nemen zal wel moeilijk worden. Maar aan de andere kant ook super leuk, want dan zie ik eindelijk die lieve Eline weer die ik net als al mijn andere lieve vriendjes en vriendinnetjes ontzettend gemist heb!
Ik weet dus nog niet of ik tijd heb in Indonesie om nog een laatste blog te schrijven, maar ik zal mijn best doen!
Heel veel liefs,
xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
